Η αλλεπάλληλη εναλλαγή στον τρόπο διδασκαλίας και εξέτασης καθώς και τα κενά που δημιουργούνται λόγω πανδημίας, δημιούργησε μια ανασφαλή και μη εμπεδωμένη παροχή γνώσης.
Mια συνέντευξη , αφιέρωμα στην διαδρομή της ζωής της παραχώρησε στον taxidromos24.com η συμπολίτισσα μας εκπαιδευτικός – συγγραφέας , Μαίρη Σταυρινίδου Ευθυμίου.
Η κ. Σταυρινίδου που ζει στην Ελλάδα ωστόσο επισκέπτεται τακτικά την Κύπρο μίλησε για την συγγραφική της δράση, αλλά και για τον διακαή πόθο της για ελευθερία στη Κύπρο μας και δικαίωση όλων όσων έχουν θυσιάσει τη ζωή τους γι αυτήν. Διακατέχεται επίσης, όπως ανέφερε, από μεγάλη ανησυχία ως εκπαιδευτικός , παρακολουθώντας εναγωνίως και με πολλή σοβαρότητα την εξελισσόμενη παροχή παιδείας ,διαδικτυακά ή όχι. Η κ. Σταυρινίδου ετοιμάζεται για την συγγραφή του δευτέρου μυθιστορηματικού βιβλίου της , που η ολοκλήρωση του καθυστερεί λόγω της παρεμβολής της πανδημίας.
Ευχήθηκε ωστόσο , μέχρι το τέλος του έτους αυτού να έχει καταφέρει την ολοκλήρωση του.
Ζείτε στην Ελλάδα κ. Σταυρινίδου… μιλήστε μας λίγο για την συγγραφική σας δράση…
Ζω στο Δήμο Ζωγράφου, στην Ελλάδα, από τότε που ήλθα για σπουδές στην Ελληνική και Αγγλική Φιλολογία. Εργάστηκα για πολλά χρόνια σε σχολεία στην Αθήνα και στου Ζωγράφου από όπου κι αφυπηρέτησα.
Η συγγραφική μου δράση ξεκίνησε από τα μαθητικά μου χρόνια. Στην ηλικία των δεκατριών χρόνων άρχισα να γράφω ποιήματα τα οποία δημοσιεύτηκαν στη τότε εφημερίδα « Η ΚΥΠΡΟΣ». Αυτό συνεχίστηκε μέχρι και την τελευταία τάξη.
Μου άρεσε πάντα η καλή γραφή και κυρίως η ποίηση . Μάλιστα θυμάμαι στο γυμνάσιο διάβαζαν τις εκθέσεις μου σε όλους τους μαθητές όταν γινόταν η πρωινή προσευχή. Η αλήθεια είναι ότι διάβαζα πολλά βιβλία και μετά από προτροπή και της μητέρας μου η οποία είναι ακόμη λάτρης της μελέτης βιβλίων.
Αργότερα αρχίζουν οι σπουδές και πολύ νωρίς, στα δεκαεννέα μου χρόνια, έρχεται η οικογένεια (μητέρα δύο αγοριών που είναι παντρεμένα με παιδιά) και αργότερα ο θάνατος του συζύγου μου, στα 43 του χρόνια, γι αυτό και η πολύχρονη απουσία μου από την όλη συγγραφική δραστηριότητα.
Εδώ στην Ελλάδα έχω ευλογηθεί με πολλές όμορφες φιλίες αλλά κι άλλες τόσες στην αγαπημένη ιδιαίτερη πατρίδα μου ,τη Κύπρο. Είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να στηρίζονται σε δυνατές φιλίες οι οποίες κατορθώνουν να δίνουν ψυχική ώθηση και χαρά στη ζωή.
Πότε επιστρέψατε στην συγγραφή;
Μετά από διάφορες δύσκολες κι επίπονες καταστάσεις στη διαδρομή της ζωής μου , επέστρεψα στη συγγραφή, εκδίδοντας το πρώτο μου βιβλίο το «ΟΡΑΤΟΤΗΣ 2000» το οποίο προσδιορίζω λογοτεχνικά ως μυθιστορηματική αυτοβιογραφία, αφού πολλές πτυχές της ζωής μου έχουν καλύψει μεγάλο μέρος του βιβλίου αυτού. Ο λόγος της συγγραφής αυτού του βιβλίου βασίζεται στην δύσκολη διαδρομή ζωής και στην απόρριψη και διαγραφή των δύσφορων στιγμών που βίωσα αλλά στη δική μου εσωτερική ανακούφιση κι αρμονία. Το βιβλίο παρουσιάστηκε στην Ελλάδα( στη βίλλα Μαρίκας Κοτοπούλη του Ζωγράφου) και στη Κύπρο το 2019 ( η πρώτη με διοργανωτή το Πανεπιστήμιο Νεάπολης στη Πάφο και η δεύτερη στο Δημαρχείο Λευκωσίας) .
Αυτή τη στιγμή συνεχίζω τη συγγραφή του δευτέρου μυθιστορηματικού βιβλίου μου, που η ολοκλήρωση του καθυστερεί λόγω της παρεμβολής της πανδημίας, κι ευελπιστώ μέχρι το τέλος του έτους αυτού να έχω καταφέρει την ολοκλήρωση του. Επί πλέον διοργανώνω διάφορες εκδηλώσεις αλλά και παρουσιάσεις βιβλίων συγγραφέων όπου τις περισσότερες φορές είμαι και η κεντρική ομιλήτρια.
Από τα εκπαιδευτικά μου χρόνια είχα ξεκινήσει τις διοργανώσεις εκδηλώσεων σε επίπεδο σχολικό αλλά και σε εκδηλώσεις του Δήμου.
Επίσης συμμετέχω, ως διαχειρίστρια, σε διάφορες ομάδες και blogs του διαδικτύου που αφορούν το σοβαρό θέμα της εθνικής μας υπόστασης, με προσπάθεια να διατηρηθεί η μνήμη της αποτρόπαιης εισβολής αλλά και εμψύχωσης και έμπνευσης πατριωτισμού που τόσο ανάγκη έχουν οι νέοι μας οι οποίοι όλο και απομακρύνονται από τη διεκδίκηση μιας ελεύθερης Κύπρου αλλά από τη γνώση της ιστορίας του λαού μας!
Σας ανησυχεί στις μέρες μας η παροχή παιδείας στην εποχή της πανδημίας;
Διακατέχομαι από μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό , ως εκπαιδευτικός, παρακολουθώντας εναγωνίως και με πολλή σοβαρότητα την εξελισσόμενη παροχή παιδείας ,διαδικτυακά ή όχι . Οι κίνδυνοι για υποβάθμιση μιας συμπαγούς και ασφαλούς παροχής εκπαιδευτικής γνώσης είναι ορατοί. Η αλλεπάλληλη εναλλαγή στον τρόπο διδασκαλίας και εξέτασης καθώς και τα κενά που δημιουργούνται λόγω ασθένειας από τον ιό covid 19 , δημιούργησε μια ανασφαλή και μη εμπεδωμένη παροχή γνώσης. Τα παιδιά σήμερα δίνουν μεγάλη βάση και εμπιστοσύνη στις όποιες πηγές αναρτώνται στο ίντερνετ κι αυτό υποβοηθάει σε μια σύγκρουση αποδοχής και απόρριψης της παρεχόμενης διδακτικής ύλης από το σχολείο. Η διαδραστική διδασκαλία χάνεται όταν παρεμβαίνει η οθόνη του υπολογιστή. Πολλά θέματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους νέους σήμερα να δραπετεύσουν από το κλοιό της παραβατικότητας και της απαξίωσης πολλών αρετών και ηθικών αρχών. Παντού διατυμπανίζω, όσο μπορώ, ότι τα πάντα είναι θέμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ, που παρέχεται τόσο από το οικογενειακό περιβάλλον όσο από τη σχολική κοινότητα.
Οι νέοι μας σήμερα , οφείλουν να μαθαίνουν όχι μόνο επιστημονικά αγαθά αλλά και τη διαχείριση διάφορων καταστάσεων. Εκεί μπορεί να ανατρέξει κάποιος για να βρει τα αίτια της όποιας παραβατικότητας αλλά και της επιθετικότητας ακόμη και στον ίδιο τον εαυτό τους. Δεν ξέρουν να δημιουργούν διεξόδους που θα τους δώσουν ώθηση προς θετικότερες και πιο παραγωγικές και δημιουργικές κινήσεις.
Ποια η ευχή σας ;
Η ευχή μου °είναι να υπάρξει πολιτική ωριμότητα ώστε να εκπροσωπείται ο κάθε πολίτης αλλά κι όλος ο λαός στο σύνολο του από ηγέτες που η σοβαρότητα, η συνέπεια, η εντιμότητα και αποφασιστικότητα θα δημιουργούν προϋποθέσεις μιας εύνομης αλλά και μιας κοινωνίας με αξιοπρέπεια και Έθνική συνοχή. Δυστυχώς η διαφθορά άγγιξε τα μύχια της πολιτικής ζωής κι έχει διαβρώσει τα πάντα στο πέρασμα της.
Προσωπικά, όσον αφορά το Εθνικό μας θέμα, δηλώνω τον διακαή πόθο μου για ελευθερία στη Κύπρο μας και δικαίωση όλων όσων έχουν θυσιάσει τη ζωή τους γι’ αυτήν σε μια πατρίδα που θα κυριαρχεί η αγάπη, η ενότητα και η ανάπτυξη σε όλους τους τομείς.